Άνοιξα ένα παράθυρο ουρανό
Ένα φεγγίτη στης ψυχής μου το ταβάνι
Όταν πλαγιάζω το κορμί μου στο ντιβάνι
Να ταξιδεύω με το βλέμμα στο κενό
Άναψα ένα τσιγάρο στο θυμό
Με αναπτήρα της καρδιάς μου το φανάρι
Πάλι ψυχή μου εσένα βάλανε σημάδι
Πάλι μου πνίγεσαι στο μαύρο σου καπνό
Έβαλα σε γραμμόφωνο βραχνό
να τραγούδι που τραγούδαγες ψυχή μου
Τι έχω φταίξει και πληρώνεις αντοχή μου
Ποια συγχορδία παίζει σόλο το λυγμό
Έκρυψα δε υπόγειο σκοτεινό
Ένα παράπονο που κλαίει κρυφά τα βράδια
Να μην τ΄ ακούσουνε καρδιές πού΄ ναι ναυάγια
Και δεν σ΄ αφήσουν να γυρίσεις πάλι εδώ
Ματιές δραπέτες απ΄ τις φυλακές του κόσμου
Ματιές σε δρόμους δίχως τους ήχους των ληστών
Ματιές που ψάχνουν στου ουρανού τους νόμους
Ένα τους δίκιο που να μη σέρνει ένα σταυρό...
Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 νεραιδοπερασματα:
Δημοσίευση σχολίου