η νεράιδα του σεπτέμβρη

Σαν να βρίσκομαι σε λήθαργο...

σαν να μην ζω...

σαν να ζω υπνωτισμένη...

αχ καρδιά μου καημένη...

με πνίγει ο κόσμος...δεν θέλω κανέναν

μόνο έναν...

Αυτόν που μου λείπει,αυτόν που αγαπώ!

Μα δεν είναι πια αυτό παρήγορο...κρίμα...

Στιγμές μου καθημερινές

στιγμές μου αληθινές

στιγμές μου χαρούμενες

έστω και στιγμές λυπημένες

Αλλά...έστω να είναι δίπλα μου

Όχι μακριά μου...

Είναι κάτι τέτοιες ώρες που ζω

και θέλω να ουρλιάξω

γιατί θεέ μου να χάνονται

οι χαρούμενες στιγμές που ζήσαμε;

με το ζόρι τις φέρνω στην μνήμη μου

κάθε μέρα παλεύω με το νου

και προσπαθώ να σώσω αυτές τις στιγμές μας....

θέλω τις στιγμές πίσω...!!!!!!

marinero απο το ημερολόγιο του νεραιδόκυκλου.
www.neraidokiklos.gr