Ένα παραμύθι...

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρό, κάποιος που έγραφε παραμύθια...
Για μια κοπέλα μιλούσε σε μια χώρα μακρινή...
Πέρα από την φαντασία..
Την έπλασε όπως ήθελε..
Ψηλή μελαχρινή, με μακριά μαύρα μαλλιά..
Την έλεγε νεράιδα γιατί ήταν τόσο εκτυφλωτικά ωραία που το φεγγάρι θάμπωνε όταν την έβλεπε και κοκκίνιζε από την ζήλια.
Τα έφερε η ζωή, το φεγγάρι και η νεράιδα να σμίξουν
και ο παραμυθάς έμεινε να προσέχει στις κινήσεις της σελήνης, και τα χορευτικά της όμορφης νεράιδας.
Κάθε σκιά στο φεγγάρι ήταν ένα της χαμόγελο.
Κάθε του όνειρο, ήταν με ένα ταξίδι της.
Του έστελνε τραγούδια με ένα τρόπο μοναδικά ήσυχο και
νυχτερινό.
Μόνο με την σιωπή της.
Ανάμεσα από τα φύλλα των δένδρων, την μυρωδιά του γιασεμιού
και τις κραυγές από τα νυχτοπούλια.
Αυτά τα τραγούδια που μόνο εκείνη μπορούσε να δώσει στην
ψυχή του.

 

από e magazino
φωτογραφία της Nene Thomas
http://www.neraidokiklos.gr
από νεραιδοκλέφτρα!